Göründüğünden
farklı yüzler...
Suyun bile bulandığını fark etmezler. Hep bir ah yüklüdür alınları... Ne söylediklerini işitirler, ne işittiklerinden haberdirler.
Gün ışında parlak yüz ifadeleri mutlu ve iyi görünse de, etlerinde verdikleri acının kokusunu duyabilirsiniz. Bu döngü en başından beri böyleydi. İnsanoğlu huzur içinde yaşamaktan rahatsız bir yapıya sahip olduğundan, ızdırabı seven bir kesim haline geldi.
Değiştirmek mümkün olur mu diye sorarsanız hayır değişmeyecek çünkü huzurlu olmak katlanılmazdır çoğu zaman. Hüzünler, terk edişler, yalanlar vb.. birçok şey iyinin kıymetini bilmemiz adına oluşturulmuş birer tecrübe. Hayatlar kişilerin kendisi tarafından tasarlanıyor olsaydı ne olurdu diye düşünürsek, muhtemelen yaşadığımız dünya savaştan kurtulmazdı.
Hepimiz aslında beklediğimiz infazımız için isyan ederek yaşıyoruz. İnfazımızı belirleyen kadere inkar gibi yaşıyoruz. Zor bir dünyayı daha da zorlaştırma kavramı da denilebilir buna.
Şimdiye kadar kim galip oldu bu durumdan? Hiç kimse... Ya eceliyle infaz edildi ya da kendi infazına bile bile lades.
Yaşamanın
kıymetini bilin unutmayın ki hiçbir kötülük infaz vakti sizin
için geldiğinde kimseye bir faydası olmayacaktır. Her aynaya
dönüp baktığınızda hayatınızda bir kısmı nasıl
parçaladığınızı yüzünüzde göreceksiniz.